Kiedy wytwórnia Universal Pictures planowała realizację filmu w 1935 roku, za reżyserię miał odpowiadać Anatole Litvak. Studio stanęło jednak wtedy w obliczu problemów finansowych i projekt odłożono. Powrócono do niego w 1941 roku, na stanowisko reżysera zatrudniając Henry'ego Kostera. Po perturbacjach dotyczących obsadzenia głównych ról Koster został jednak zwolniony i zastąpiony przez Arthura Lubina.
Do roli tytułowego "upiora", Erique'a Claudina rozważani byli w różnym czasie Boris Karloff, Feodor Chaliapin Sr., Charles Laughton i Lon Chaney Jr..
Kiedy planowano realizację filmu w 1935 roku, rolę Christine Dubois miała zagrać Mártha Eggerth, jednak z projektu wtedy nic nie wyszło. Z kolei w 1941 roku rolę odrzuciła Deanna Durbin.
W scenie kiedy Christine (Susanna Foster) zdejmuje maskę z twarzy Phantoma (Claude Rains), widzimy, że jego blizna rozciąga się aż do dolnej części prawego policzka, nawet jego prawa powieka jest lekko opadnięta. Przed tą sceną, w całym filmie nigdy nie widzimy choćby pojedynczego śladu blizny na wystającym spoza maski obszarze twarzy Phantoma, nawet opadniętej powieki.
Gdy podziemna komnata zawala się nad Claudinem (w tej roli Claude Rains), zamiast niego widzimy twarz kaskadera, który dodatkowo jest znacznie wyższy od aktora, a także ma kręcone włosy.
Gdy podziemia opery zawalają się na końcu filmu, możemy zauważyć spore fragmenty "ścian" pływające na powierzchni podziemnego jeziora.
Zdjęcia do filmu kręcono w Universal City (Kalifornia, USA).
Zdjęcia do filmu kręcono od 21 stycznia do kwietnia 1943 roku.
W pierwotnej wersji scenariusza Claudin miał okazać się ojcem Christine, który porzucił ją i jej matkę dla kariery muzycznej. Kiedy usunięto to z ostatecznej wersji, obsesja Claudina na punkcie Christine pozostała niejasna i niewyjaśniona.